به نام خدا

نمی دانم آیا تا بحال شما هم مسئله ای که عرض خواهم کرد تجربه کردید یا نه.اما تامل در مورد آن بد نیست.                                                                           

مسجد حاجی آباد زرین در شلوغترین روزها- جدا از دهه محرم و نوروز-حدود 2 تا 3صف نمازگزار دارد که البته نسبت به جمعیت روستا قابل اعتنا است و سزاوار تقدیر.از قدیم این مسجد موذن هایی  داشته که نوای الله اکبر را در آبادی طنین انداز می کردند و روزی سه نوبت ما و پدران ما را از فیض گلبانگ محمدی بهره مند می ساختند.در اینجا برای موذنان درگذشته حاجی آباد طلب مغفرت و برای موذن حاضر آبادی-سید محمد حاج آقا-آرزوی سلامت و بهروزی داریم     

چند روز پیش که ظهر به مسجد می رفتم با موقعیت جالبی روبه رو شدم:صدای اذان سید محمد از بلندگوی خانه اش به گوش می رسید(به علت کسالتی که دارد بعضی اوقات نمی تواند به مسجد برود.خدا عافیت عطا کند)،از طرفی پسرش هم به مسجد رفته بود و اذان میگفت!،به علاوه خالو سید جواد هم صدای اذانش از مسجد سر کویر می آمد!!حالا جالب است که بلندگوی پاسگاه هم روشن بود و اذان را از رادیو پخش می کرد!!!یادم نمیرود گاهی هم از مغازه علی شاطر(البته مدتی پیش)اذان با بلندگو پخش می شد!!!!نمیدانم چه اصراری در این کار است و اساسا یک آبادی کوچک مثل حاجی آباد زرین چند موذن حقیقی و مجازی می خواهد؟هنوز مطمئن نیستم که شرعا این کار مشکل دار باشد ولی حداقل اخلاقا و عرفا پسندیده نیست.تمامی مردمی هم که دیدم در این رابطه صحبت کردند نگرش منفی داشتند...

شما چه نظری دارید...؟