به نام خدا

ده سال پیش صداوسیمای مرکز یزد به روستای حاجی آباد زرین رفت و دو برنامه ماندگار به نام های "تنها در کویر" و "زنان حاجی آباد زرین" به کارگردانی فریدون کرمی ساخته شد که یکی از بهترین تولیدات سیمای یزد بود و هست.

فیلم اصلی تنها در کویر بود که زنان حاجی آباد با استفاده از قطعات آن و اضافاتی با محوریت زنان روستا ساخته شد و این دو اثر

دو هفته متوالی در شبکه استانی یزد به روی آنتن رفتند.

"تنها در کویر"می کوشید مشکلات آبادی را بیان کند و متاسفم که عرض کنم بعد از گذشت ده سال از پخش فیلم تمامی مشکلات پابرجاست و بعضا هم مضاعف شده است.

فیلم با ورود مینی بوس حاج الله داد به آبادی شروع میشود و در پایان هم با صحنه رفتن مینی بوس مواجه میشویم.

صحنه معدن باریت و دیدار با معدنچیان حاجی آبادی از سکانس های جالب فیلم است که در تونل معدن فیض الله خدایی سروده اش را که حاوی مشکلات روستاست می خواند و در محوطه معدن کارگران در حال خوردن چای و کله جوش به نمایش درمی آیند.

در قسمتی از فیلم جلسه ای نشان داده میشود که در آن شیخ حسین به همراه چهار نفر از اهالی که همگی پدر شهیدند(حاجی آباد زرین 11شهید دارد)مشکلات را بیان میکنند.بدی راه ارتباطی به اردکان،نبود آمبولانس و امکانات پزشکی،نداشتن مدرسه راهنمایی و...مسائل مطرح شده در آن جلسه اند که هنوز هم هستند.

تنها در کویر مزین به تصاویر زیبای نخلستانها و کشمون(دشت)حاجی آباد در آستانه بهار است که بسیار زیباست.

زنان و دختران حافظ قرآن آبادی هم در این فیلم باعث اعتبار معنوی و فرهنگی حاجی آباد زرین شده اند.

مطلب را با کلامی زیبا از گوینده فیلم به پایان می برم:

کویر کسی را که یک بار گرفتار افسونش شده باشد، رها نمی کند...

                                                     به نام خدا

نمی دانم آیا تا بحال شما هم مسئله ای که عرض خواهم کرد تجربه کردید یا نه.اما تامل در مورد آن بد نیست.                                                                           

مسجد حاجی آباد زرین در شلوغترین روزها- جدا از دهه محرم و نوروز-حدود 2 تا 3صف نمازگزار دارد که البته نسبت به جمعیت روستا قابل اعتنا است و سزاوار تقدیر.از قدیم این مسجد موذن هایی  داشته که نوای الله اکبر را در آبادی طنین انداز می کردند و روزی سه نوبت ما و پدران ما را از فیض گلبانگ محمدی بهره مند می ساختند.در اینجا برای موذنان درگذشته حاجی آباد طلب مغفرت و برای موذن حاضر آبادی-سید محمد حاج آقا-آرزوی سلامت و بهروزی داریم     

چند روز پیش که ظهر به مسجد می رفتم با موقعیت جالبی روبه رو شدم:صدای اذان سید محمد از بلندگوی خانه اش به گوش می رسید(به علت کسالتی که دارد بعضی اوقات نمی تواند به مسجد برود.خدا عافیت عطا کند)،از طرفی پسرش هم به مسجد رفته بود و اذان میگفت!،به علاوه خالو سید جواد هم صدای اذانش از مسجد سر کویر می آمد!!حالا جالب است که بلندگوی پاسگاه هم روشن بود و اذان را از رادیو پخش می کرد!!!یادم نمیرود گاهی هم از مغازه علی شاطر(البته مدتی پیش)اذان با بلندگو پخش می شد!!!!نمیدانم چه اصراری در این کار است و اساسا یک آبادی کوچک مثل حاجی آباد زرین چند موذن حقیقی و مجازی می خواهد؟هنوز مطمئن نیستم که شرعا این کار مشکل دار باشد ولی حداقل اخلاقا و عرفا پسندیده نیست.تمامی مردمی هم که دیدم در این رابطه صحبت کردند نگرش منفی داشتند...

شما چه نظری دارید...؟